SF - FLOATING AWAY /SPECIAL

SF - FLOATING AWAY /SPECIAL

เสื้อไม่ได้กองอยู่ตรงหัวไหล่แต่หลุดลุ่ยแทบหลุดออกจากตัวลู่หานแล้วด้วยซ้ำ

คุณหมอนึกอยากคว้าหมอนมาปิดหน้าและไม่มองเวลาถูกโอเซฮุนพรมจูบทั่วตัวเขาอย่างที่กำลังทำตอนนี้จริงๆ ริมฝีปากร้อนเจือลมหายใจแตะบนรอยแผลเป็นตรงหน้าท้องทำเอาลู่หานเกร็งตัว เพียงครู่เดียวเขาก็เปลี่ยนมาป้อนจูบและคลึงปากลู่หานแทน

ร่างสูงดึงเสื้อตัวเองให้พ้นทาง ก่อนตามไล่ประกบจูบอีกครั้ง คนเคยเจ้าเล่ห์แทรกลิ้นก่อนกวาดต้อนไล่จับเมื่อรับรู้ว่าคุณหมอพยายามถดตัวหนี ผละออกมาก่อนทำเป็นจูบตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย และรุกฆาตด้วยการรั้งใบหน้าหวานให้เงยรับจูบร้อนแรงเป็นการตบท้าย

“…อื้อ…เซฮุน…”

“ไม่เรียกว่าแด๊ดแล้วเหรอ” เสียงทุ้มกระซิบข้างกกหู 


มือหนาบดขยี้ยอดอกที่แข็งสู้มือจนลู่หานบิดตัว เซฮุนไม่รู้ว่าตัวเองคนก่อนกับลู่หานเคยร่วมรักกันแบบไหน ลู่หานจะไวสัมผัสตรงนี้อย่างที่กำลังปรือตาฉ่ำวาวมองเขาหรือเปล่า 


“คุณเรียกผมแบบนี้ทีไรหัวผมมันคิดเรื่องอกุศลทุกที”

“อ๊า! หยุดขยี้เดี๋ยวนี้นะ บะ…บอกแล้วนี่ว่าผม…อึก”

“เสียวหรือเปล่า” คุณหมอหน้าแดงซ่านกับคำพูดตรงไปตรงมา ลู่หานเหนี่ยวหน้าหล่อๆ แต่แสนร้ายของสามีมาใกล้ก่อนกัดปากล่างเซฮุนจนแดงช้ำ ทว่าคนอย่างโอเซฮุนไม่ยอมให้เขาแกล้งเล่นฝ่ายเดียว มือที่กำลังเล่นกับยอดอกเลยหนักแรงขึ้นจนเขาสะดุ้ง “ไม่ซนสิครับมัม”

“อึก…อา แด๊ด…” ร่างบางบิดพลิ้วส่งเสียงครางลั่นห้อง โอเซฮุนคลี่ยิ้มมุมปากก่อนก้มหน้าลากปลายลิ้นสากๆ โลมเลียจุดอ่อนของคุณหมอให้อ่อนระทวย เจ้าลูกหมูเองยังไม่ได้รับอภิสิทธิ์ชิมมันเท่าแด๊ดด้วยซ้ำ กว่าจะพอใจก็เผลอทำให้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายจนลู่หานหน้าแดงม้วน

กางเกงนอนขาสั้นร่นอยู่ตรงปลายเท้า เซฮุนพลิกตัวคุณมัมตัวน้อยให้หันหลังให้ เขาพรมจูบทั่วแผ่นหลังขาวเนียนโดยที่มือก็ขยับรูดรั้งความต้องการของลู่หานไม่มีขาด เบียดความเป็นชายแข็งกราวไปมาใกล้กับช่องทางที่ทำให้สุขสมมานับครั้งไม่ถ้วน ขยับตัวแกล้งเย้าทว่ายังไม่สอดใส่

สะโพกกลมอ่อนโค้งสู้มันจนเซฮุนแทบทนไม่ไหว เสียงทุ้มกระซิบแหบพร่ายามเอ่ยขอเสียงอ่อน

“ไม่ใส่ถุงยางได้ไหมครับมัม”

“อึก…อ๊า! หยุดขยับเล่นสักทีน่าเซฮุน…ไม่ใส่เดี๋ยวก็…”

“จะเอาให้ท้องถ้าใส่แล้วจะมีน้องให้ลูกหมูได้ไงล่ะที่รัก”

…ฮื่อ! ลู่หานทนไม่ไหวแล้วนะ!...

ร่างบางก้มหน้าหนีสายตาฉายชัดความต้องการของอีกฝ่ายโดยการฝังหน้ากับเตียง ทว่าลู่หานไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามันเป็นการเปิดทางและโก่งสะโพกให้เซฮุนทำอะไรง่ายขึ้นขนาดไหน คนเจ้าเล่ห์เลยฝากจูบตรงบั้นทายให้ลู่หานหน้าแดงซ่านและครางไม่เป็นภาษาอีกเท่าตัว

“…ครั้งเดียวนะ ถ…ถ้าไม่มี ครั้งหน้าไม่…อ๊า!!”

ความแข็งกร้าวใหญ่โตพรวดพราดเข้ามาจนจุก สะโพกสอบกระแทกหนักหน่วงไม่ประวิงเวลาจนคุณหมอหลุดเสียงร้องน่าอายลั่นห้อง โอเซฮุนยึดเอวบางน่าขย้ำของภรรยาตัวเองไว้ก่อนสวนกายดุดันท่ามกลางเสียงครางของเราสองคน

“อา…”

“ด…แด๊ด…อึก! ระ…แรงไปแล้วนะ”

ตัวลู่หานสั่นคลอนรอบรับความต้องการจนลมหายใจรวยริน ถูกบังคับให้เอี้ยวหน้ารับจูบจากอีกฝ่ายจนเมามาย ร่างสูงกระแทกกายเป็นจังหวะและถี่ยิบ บางคราวก็เนิบนาบแต่หนักแน่นจนลู่หานต้องจิกมือลงกับเตียงบ่อยๆ เสียงทุ้มครางพอใจทำเอาใบหน้าเห่อร้อนไม่เลิก

และในจังหวะที่เขาทำท่าจะถอนตัวลู่หานก็ถูกอีกฝ่ายพลิกตัวให้ประจันหน้าและรับแรงสอดใส่อีกครั้ง สะโพกลอยสูงเพื่อให้คุณแด๊ดเคลื่อนตัวได้สะดวก เรียวขาขาวนวลอ้าออกกว้างด้วยน้ำมือคนได้ชื่อว่าสามี ใบหน้าหวานเงยขึ้นพลางกัดปากและพ่นลมหายใจ

นัยน์ตาแสนสวยปรือตามองกันทำให้อดใจไม่ไหวที่จะลงไปจูบและสอดลิ้นไปพัวพัน

“อ๊า! อึก…ซ…เซ…” ส่วนน่ารักฉ่ำน้ำเข้าไปทุกที และมันก็ปลดปล่อยจนเปรอะเปื้อนทั่วหน้าท้อง ทว่าด้านหลังยังคงดุเดือดไม่เลิกรา เซฮุนเผลอเลียริมฝีปากเมื่อมันชักจะตอดเขาหนักขึ้น เกมรักใกล้ถึงปลายทางเมื่อเขาสอดใส่ลึกล้ำและเร็วขึ้น

“…ถ้าไม่ท้องผมคงไร้น้ำยาแน่ๆ อา…มัม…”

“อึก…อ๊า!”

จังหวะสุดท้ายเมื่อร่างกายโถมทับและกระแทกทิ้งท้ายสองสามครั้ง เซฮุนจงใจเน้นให้ลึกและหนักหน่วง ปลดปล่อยคราบขุ่นสีขาวให้ชุ่มทางรักที่ยังขมิบตอดและรีดตัวตนเขาจนหยดสุดท้าย ร่างสูงก้มลงหอมแก้มคุณหมอตัวน้อย เขาปาดเหงื่อออกให้ด้วยความน่ารักก่อนจรดริมฝีปากบนหน้าผาก

“อีกรอบได้ไหมครับคุณมัม…ก็…กันไว้เผื่อพลาด” น้ำเสียงทุ่มเอ่ยอ้อน

ร่างกายสูงใหญ่ชื้นเหงื่อไม่ต่างกัน ลู่หานวางมือลงบนหน้าอกแข็งแกร่งของผู้ชายตรงหน้าช้าๆ ค่อยๆ ปรับลงหายใจให้เป็นปกติก่อนคลี่ยิ้มหวานเอาใจ กลายเป็นฝ่ายสะกิดจุดไวสัมผัสเชิญชวนอย่างที่เซฮุนชอบทำกับเขาคืนบ้าง

แนบสะโพกให้ชิดสนิทกับส่วนกลางลำตัวช้าๆ และแตะมือลงบนความแข็งกร้าวที่ใกล้จะแผลงฤทธิ์ใส่ตัวเองอีกหน ซอกคายังแน่นไปด้วยน้ำขุ่นๆ ด้วยซ้ำ ทว่า…

“…หยุดพูดแล้วเข้ามาได้แล้วครับแด๊ด…”

“จนกว่าคุณจะเลอะทั่วตัวเพราะผม…ให้ตายก็ไม่หยุดนะครับมัม”

“อึก…อ๊า! อื้อ ระ…แรง…หน่อย…”

แด๊ดสัญญาเลยเจ้าลูกหมู…ยังไงก็เอาน้องไปฝากหนูให้ได้!

- - - - - - -

กลับตอน - CLICK!