OS - YOU DON'T OWN ME (CUT)
(OS) YOU DON'T OWN ME (CUT)
เซฮุนคว้ามือคนอ่อนไหวทาบอก
รั้งเอวบางเข้าหา เอี้ยวหน้าขบติ่งหูลู่หานเอ่ยเสียงหนักแน่น กระซิบให้ได้ยินเพียงสองคน
ตอกย้ำทุกอย่างภายในใจของคนปากแข็งอย่างเขา
“หัวใจฉันมันเต้นเพราะนาย”
ดวงหน้าหวานขึ้นสี
ร่างกายผอมบางถูกอุ้มช้อนบั้นท้าย เรียวขาเกี่ยวเอวสอบไว้กันตก สองมือโอบรอบคอเซฮุนโดยอัตโนมัติ
ครู่เดียวแผ่นหลังลู่หานก็แนบสนิทกับเตียงนอน
วางมือลู่หานลงบนกรอบหน้าเขา
“เป็นของนาย…เป็นของนายทั้งหมด”
มากพอจะทำให้ลู่หานคลายยิ้ม
เหนี่ยวท้ายทอเข้าหาและถูกจูบจาบจ้วงโดยคนตัวโตกว่า กลีบปากเขาจูบตรงแก้มลู่หาน จูบตรงปลายจมูก
จูบตรงคาง จูบไปหมดทุกส่วน
“…เซ…อื้อ…”
ร้องครางเสียงหวานระบายความร้อนรุ่มในกาย
ร่างกายตื่นเกร็งเพียงแค่เขาลากมือผ่าน เสื้อเชิร์ตดำกองอยู่บนไหล่ก่อนถูกเซฮุนกระชากออกจนขาดว่อน
ขยุ้มผ้าปูเตียงเก็บอารมณ์ยามปลายลิ้นไล้เล่นตรงจุดอ่อนไหว
เซฮุนขบเม้มทับรอยเดิมจนสีมันชัดกว่าเก่า ลู่หานประคองใบหน้าคนเฮงซวยให้มองกัน สบประสานสายตาท่ามกลางเสียงครางและลมหายใจกระชั้นชิดน่าอาย
“เลิกคิดว่าฉันเป็นของคนอื่น เลิกคิดว่าฉันจะมีใคร”
“เซไม่เคยพูด เราเลยไม่รู้ ล..เลย เซ…ฮุน อ๊ะ..”
“ถ้าอย่างนั้นก็รู้ไว้ ว่าเราเป็นของกันและกัน” เซฮุนเห็นแก่ตัว อยากเก็บลู่หานไม่ให้ใครมอง ปากสีชมพูเผยอชวนแกล้ง ยอดอกสองข้างนูนเด่นแดงช้ำไม่ได้ทำให้สงสารแต่ทำให้เขาแกล้งหนักขึ้น
“..อื้อ…อ..”
กัดเหมือนเชอรี่สีแดง ขยี้ด้วยคมฟัน เล้าโลมด้วยปลายลิ้น
ฟังเสียงครางผะแผ่ว
สอดรับกับสองมือขยุ้มกลุ่มผม ลู่หานน่ามันเขี้ยวและแสนน่ารังแก แตะลงบนสะโพกนิดเดียวร่างกายก็กระตุก
ทว่านาทีต่อมากลับตอบสนองด้วยการเบียดกายเข้าหา
“คนห่วยแตก คนเฮง…ซ ซวย! จะแกล้งไปถึงไหน!
อึก..”
คนเฮงซวย อย่างเซฮุนใกล้จะทนไม่ไหวเต็มที อยากเอาแต่ใจเหมือนเมื่อคืนแล้วแทรกตัวตนเข้าไปให้คนปากเก่งทุบอกหน้าบูด
อยากขยับและฝังตัวกลืนกินลู่หานให้หมดสิ้น
“..ทำอะไร เซ!” ลู่หานร้องตะโกนเสียงดังเมื่อคนเฮงซวยหน้าหนาจับมือเขาไปหา
อะไร ที่มันร้อนผ่าวภายใต้กางเกงผ้า
“ตรงนี้มันก็เป็นของนาย ทรมานเพราะนาย เพรามันรักนาย เหมือนอย่างที่ฉันรัก เลิกระแวงได้แล้วคนดี
เพราะฉันไม่เคยมีใคร นายก็รู้ ว่ามันมีแค่นาย”
“!!!!!!!”
หมดเวลารีรอ ร่างสูงกระตุกยิ้มพอใจ
มือหนาถอดเชิร์ตของเขาออกจากตัวลู่หานให้พ้นทาง เซฮุนแทรกกลางก่อนค่อยดันเรียวขาให้อ้ากว้าง
มองคนน่ารักทำหน้าอึ้งแล้วยิ่งชอบใจ
“เซฮุน!” คนตัวเล็กหน้าร้อน เซฮุนจูบข้อเท้าเขา ท่าทางจำยอมสิ้นท่าทำให้ลู่หานโอนอ่อน
ร่างบางแอ่นอกอย่างลืมตัว เมื่อมือร้อนผ่าวไล้ตามแผ่นหลัง
ความแปลกปลอมค่อยคืบผ่านด้านหลังก่อนจะถูกดันจนสุดความตัองการ
ลู่หานกัดปากเพราะเจ็บก่อนเปลี่ยนเป็นร้องเสียงหลง แต่คราวนี้เขายินยอมที่จะเจ็บปวดบทรักไปพร้อมกับเซฮุน
“อ๊า…อะ อึก เราจะต..าย อ๊า…เซอย่า…”
ถ้าอย่างนั้นก็ตายบนอกเขาซะเลยเป็นไง
เรากอดก่ายกันไม่มีใครยอมปล่อย
ด่ำดิ่งไปกับจังหวะร้อนแรงที่ส่งผ่าน เซฮุนขยับเร็วเท่าไหร่ลู่หานยิ่งจะขาดใจ ยามเขาผ่อนจังหวะลู่หานก็จะบ้าร้องขอให้เขากอด
ร่างสูงขบเม้มทั้งร่างขาวโพลน
เพราะมันคือการร่วมรักไม่ใช่แค่เซ็กส์ชั่วครั้งชั่วคราว เพราะอย่างนั้นเราควรจะมีความสุขด้วยกัน
“อ๊ะ…อา เซฮุน อึก..”
“…เรียกชื่อแบบนี้ ถ้าฉันหยุดไม่ได้มันจะยุ่งนะที่รัก”
ก้มหน้าจุมพิตบนเรียวปากสีแดง
ดูดดึงให้ติดมากับปากแล้วกดจูบร้อนแรง ลู่หานจิกเล็กระบายอารมณ์บนบ่าเซฮุนหลายรอย ปรือตามองเขาแล้วยิ้มให้ยามเราสองคนกำลังประสานเป็นจังหวะเดียวกัน
มองยังไงก็กำลัง ‘ยั่ว’ หรือ ‘เอาคืน’ ชัดๆ
“…ไม่ต้องหยุด”
“นายไม่บอกฉันก็จะทำอยู่แล้ว”
จังหวะแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงจนใจสั่น
ตอกย้ำตัวตนภายในตัวลู่หานนับครั้งไม่ถ้วน เขาร้องครางเสียงสั่น เซฮุนครางฮึมพแใจในลำคอ
ร่างสูงโปร่งน่ามองกระแทกย้ำอีกหลายครั้ง ก่อนความอุ่นร้อนจะเข้าแทนที่ น้ำสีขุ่นไหลย้อยตามช่วงขา
ถึงอย่างนั้นเราสองคนกลับรู้ดีว่ามันยังไม่จบ
เริ่มต้นความสัมพันธ์ด้วยกาย
ผ่านความหวาดระแวงแต่สุดท้ายกลับพันเกี่ยวกันไม่รู้จับ ลู่หานซบหน้ากับลาดไหล่กว้าง
กดจูบบนคอแกร่ง ทาบมือลงอกแข็งแรงของเซฮุน
“…เป็นของเรา เหมือนกับชื่อที่สักไว้บนอก อ..อย่าทำให้เราเสียใจอีก
เราไม่อยากพูดว่าเลิก ถึงเราพูดก็อย่าปล่อยเราไป เราเป็นของนาย เป็นของโอเซฮุน”
“ฉันก็เป็นของนาย”
- - - - - - -
กลับตอน - goo.gl/1fSZjg
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น