SUMMER 24 : 17 (CUT)
SUMMER 24 : 17 (CUT)
รอบตัวเปลี่ยนเป็นเสียงครางอื้ออึงในลำคอเมื่อคนเป็นพี่ไม่ยอมลามือละจากริมฝีปากสีชมพูสักที
คนร้ายกาจประทับจูบไล้วนชิมความหวานไม่ยอมห่าง
หยอกล้อพลางกัดกลีบปากให้ลมหายใจกระตุกเล่น กลิ่นหอมรอบตัวของคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จกระตุ้นอารมณ์แทบขาดสติ
แทรกกายระหว่างเรียวขาใต้กางเกงนอนขายาวลื่นมือ
โดยที่ปลายลิ้นยังเกี่ยวกระหวัดไม่ห่าง มุมปากแดงช้ำ ริมฝีปากเริ่มเจ่อ
กระทั่งน้ำใสๆ ไหลลงเพราะอารมณ์จูบอรุณยังปัดทิ้งให้อย่างไม่รังเกียจ ตัวแสบสะดุ้งตัวโยนเมื่อนิ้วโป้งกดเบาๆ
ตรงท้องน้อย ปรือตาเอียงคอมองพร้อมใจเต้นเป็นส่ำ
ทว่าอรุณกลับยิ้มปลอบ
เอี้ยวหน้าจูบแก้ม “กลัวเหรอ”
“…ก็..บุ้งบอกมันเจ็บ มันบอกวะ…ว่าเคยอ่านเจอใน อ…อรุณ” มะลิครางชื่อเสียงแผ่ว
เขากำลังจะบ้าตายเพราะปากของอรุณทำหน้าที่ดีเกินไป
จูบเรื่อยลงตั้งแต่คางไล่ลงที่ลำคอก่อนกัดเบาๆ ให้รู้สึกแสบตรงกระดูกไหปลาร้า
เคลิบเคลิ้มเพราะการโอ้โลมจนกระดุมเสื้อถูกปลดหลุดทุกเม็ด มะลิเห็นอรุณกระตุกยิ้ม
ร่างสูงผละออกเพียงชั่ววินาทีเพื่อถอดเสื้อตัวเองให้พ้นทาง
เขาคร่อมทับ
มือหนึ่งเกลี่ยแก้มกลมและถามครั้งสุดท้าย
“ไม่เสียใจแน่นะ”
และคำตอบคือการส่ายหน้าพร้อมเสียงจุ๊บใกล้กกหู คำพูดยืนยันว่า ‘ไม่’ อรุณจะถือว่าเป็นคำอนุญาต ทว่าร่างกายที่เกร็งฉับพลัน
สายตาสั่นไหวทำให้เขาต้องย้ำคำพูด
“กลัวก็กอดพี่แน่นๆ
เจ็บก็บอก พี่ไม่อยากเอาแต่ได้คนเดียวแต่อยากให้มะลิมีความสุขด้วย”
“อือ
อรุณเอง…ก็ต้องกอดลิแน่นๆ เหมือนกัน” เมื่อครู่เขาหนาวเพราะท่อนบนเปลือยเปล่า
ทว่าตอนนี้ร่างกายมะลิกลับร้อนรุ่ม
เขาครางอือกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อถูกปลายลิ้นจอมร้ายหยอกเย้ากับยอดอก มันถูกขยี้ไม่ปรานีแทบไม่เว้นให้มะลิหายใจ
สัมผัสหนุ่มหยุ่นล่อลวงเร็วขึ้นเสียจนตั้งรับไม่ไหว
มะลิก้มหน้าเห็นเพียงกลุ่มผมสีดำสนิท
กล้ามเนื้อแข็งแรงกับแผ่นอกหนาๆ
กอปรกับสีผิวซึ่งตัดกันเพราะแดดของอรุณน่ามองจนเขาเขิน
และน่าอายเมื่อภาพที่เห็นคืออีกฝ่ายกำลังหยอกเย้ากับยอกอกสีชมพูซึ่งช้ำเพราะถูกแกล้งจนครางไม่เป็นภาษา
บ้าเอ๊ย…เขาไม่เคยคิดว่ามันจะทำให้มีอารมณ์
ริมฝีปากร้อนผ่าวกัดเล่นให้มะลิตวัดมอง
มือหนาเกี่ยวขอบกางเกงให้กองตรงปลายเท้า
แตะผ่านส่วนหน้าอายให้มะลิหน้าแดงจนต้องยกมือถูจมูก
อรุณมองร่างเล็กตรงหน้าซึ่งแดงเป็นกุ้งทั่วตัวเพราะฝีมือเขาอย่างน่าสงสาร
ตัวแสบเบียดขาพยายามปิดอะไรไม่ให้เขามอง
เขากระซิบชิดใบหู
ขอร้องเสียงแหบพร่าแทรกตัวเข้าระหว่างขาน้องให้ความต้องการจวนระเบิดของตัวเองบอกมะลิว่าเขาเองก็กำลังทนไม่ไหวเหมือนกัน
มันอึดอัด ร้อนแทบบ้า และอยากกระโจนกอดซะตอนนี้จะขาดใจ
เขาปลดกางเกงยีนส์ของตัวเองหมิ่นเหม่ ก่อนจูบบนหลังมือเนียน
จินตนาการมาเป็นพันครั้ง
พออยู่ตรงหน้าเลยเหมือนอรุณกำลังฝัน
“…อื้อ ไม่แกล้งลิสิ” แค่นี้ก็เขินจะแย่แล้ว
อะไรซึ่งเสียดสีตรงต้นขาน่ะมันทำให้มะลิอายม้วนไม่กล้ามอง ปากอรุณพรมจูบทว่ามือที่ไต่ไปเรื่อยทำให้มะลิผวากอดอรุณฉับพลัน
เขาบิดเร่าด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด ปลายนิ้วได้คืบจะเอาศอกรุกรานจนอ่อนระทวย
…รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกพาบินขึ้นสูง…
“อะ…มัน—” มันเสียว ตัวแสบจิกนิ้วลงบนบ่าอรุณ
ปลายนิ้วที่เคยชอบจับเล่นตอนนี้กลับแกล้งเขาด้วยการบดขยี้อารมณ์จากด้านหลังให้ร้องครางแนบอก
ร่างสูงเอี้ยวหน้าจูบริมฝีปากอิ่ม
ความแข็งกร้าวบดเบียดช่วงล่างทวีอารมณ์ดิบ
มะลิจูบตอบไม่ยอมให้อรุณแกล้งอยู่ฝ่ายเดียว
ผละออกเท่าไหร่อรุณยิ่งโถมเข้าใส่นับทวี เสียงทุ้มครางฮึมในลำคอกับเหงื่อชื้นบนหน้าผากผุดคล้ายอารมณ์ของเราสองคน
ดวงตาสองคู่ประสายกันในจังหวะที่หัวใจเต้นถี่
…และต่างรู้แก่ใจว่าต้องการกันมากแค่ไหน…
“ไม่ต้องกลัวลิเจ็บหรอก
อึก…ม ไม่ต้องกลัว”
อยากบอกอรุณเหลือเกินกว่าอย่าแกล้งลูบโคนขาด้านใน มือหนาผลักมันให้แยกออกกว้าง มะลิเบือนหน้าหนีความแข็งกร้าวตรงหน้าจนอรุณยิ้มขำ
ก…ก็เคยเห็นหรอก!
แต่มัน…มันไม่เหมือนเดิมนี่!
ร่างเล็กกลืนน้ำลายลงคอ
ถึงอย่างนั้นก็ยังใจกล้าบดสะโพกเมื่ออรุณถอนนิ้วออก
เป็นฝ่ายแกล้งยั่วอารมณ์คนเป็นพี่ให้แตกกระเจิงบ้าง มะลิเห็นอรุณผ่อนลมหายใจหนักๆ
บีบเค้นสะโพกของเขาและคว้าเอวให้ทุกส่วนแนบชิด เจ้าตัวแสบยิ้มขี้อ่อยเลิกคิ้วท้าทาย
“…อื้อ ไม่กอดเหรอ ถ..ถ้าไม่กล้า—”
“จะทำให้ร้องจนพูดขอให้หยุดไม่ได้เลยขอดู”
ร่างเล็กยิ้มกับคำขู่
กดสะโพกเป็นเชิงว่าไม่กลัวสักนิดเลยถูกอรุณตะปบบั้นท้ายเข้าให้และแทรกความเป็นชายพรวดเดียวแกล้งให้เจ้าตัวแสบครางระงม
ข้างในมันเต้นตุบ คับแน่น ตอดรัด แต่ว่าสุขสม อรุณอยากอ่อนโยน แต่ในเมื่อเจ้าตัวดื้อนี่อนุญาตเขาเองก็จะทำตามใจบ้างแล้วเหมือนกัน
“อ๊า! อึก อรุณ…” สะโพกสอบขยับกายถี่เร็วตามความต้องการล้นเปี่ยม
“อา…ข้างในมัน...” แทบบ้า
“อ๊า…จะแกล้งน้องเหรอ..อึก..”
สองร่างสอดประสานแน่นกลายเป็นหนึ่ง
ร่างกายขาวโพลนเหมือนชื่อของมะลิลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ต่อให้จะใช้มือข้างหนึ่งปิดหน้าแต่ก็ไม่ลดความน่ามองลงสักนิด
สะโพกสอดรับเป็นจังหวะเดียวกัน
เขาดันกายทันเท่าความรู้สึก
จังหวะเน้นแน่นกับความใหญ่โตชวนให้เจ็บแบบบุ้งบอก
แต่นาทีนี้มะลิกลับรู้สึกว่ามันมีความรู้สึกอื่นเข้าแทรก ร่างเล็กเกี่ยวขา
ปรือตาปรอยมองยามอรุณสวนกายเข้าออกในตัวเขาจนใบหน้าเห่อร้อน
ไรผมและเหงื่อเปียกชื้น
หน้าอกแข็งแร่ง พ..พวกนั้น มันเซ็กซี่เกินไปแล้วนะ!
“ไอ้ตัวแสบมองอะไรหืม”
เสียงทุ้มเค้นถาม
เขาหยอกล้อกับส่วนน่ารักที่ฉ่ำน้ำ มือหนาขยับรูดรั้งให้คนปากแข็ง
กอบกุมเพียงมือเดียวก็รอบ น่าเอ็นดูพอๆ กับเจ้าตัวแสบชื่อมะลินั่นแหละ
น้องกระตุกเกร็งจิกเล็กขูดเป็นรอยให้อรุณแสบเล่น เขาขยับมือเร็วขึ้นพอๆ
กับการกระแทกช่องทางตุบตับด้านหลังที่รัดแน่น
“..เปล่ามองซะหน่อย อะ..อื้อ…อ๊า อรุณ…เดี๋ยวมะลิ..” ครางระงมเสียงหวานทว่าทิฐิเกินกว่าจะขอให้ผ่อนแรง
ถูกแกล้งทั่วตัวทำให้เขาจวนจะเสร็จ มะลิมันเขี้ยวเลยกัดซอกคออรุณไปหนึ่งที
ร่างสูงเลยแกล้งถอนตัวออกให้เขาขัดใจเล่นก่อนกระแทกกลับไม่ออมแรงจนมะลิน้ำตาเล็ด
“ลิจะฟ้อง
อ๊า…ฟ ฟ้องแน่ๆ อือ…อรุณคนหื่น!”
“ใครหื่นกันแน่ตัวแสบ”
เขากระซิบถามเสียงแหบพร่า ขยับมือปรนเปรอให้มะลิจนอีกฝ่ายตัวอ่อนปล่อยน้ำรักเปื้อนฝ่ามือเขาเต็มไปหมด
สะโพกซอยถี่หนักหน่วงไม่รู้จักเหนื่อยพาให้ร่างบางสั่นคลอน เตียงกระทบผนังส่งเสียงน่าอาย เจ้าคนดื้อปาดเหงื่อทิ้งให้ก่อนยิ้มน่ารัก
จิ้มจึกบนอกเขาเมื่อความต้องการล้นปรี่
“พี่อรุณ”
ย้ำนิ้วบนอกเขาแล้วเขี่ยจุดอ่อนไหวให้อรุณกัดปาก
เสียงหวานพร่ำเรียกคลอเมื่อร่างสูงย้ำภายในตัวให้มะลิตอดรัด
เขากระแทกกระชั้นชิดเป็นครั้งสุดท้ายตอกย้ำตัวตนก่อนจะปล่อยคราบคาวให้ไหลเปื้อนซอกขา
ซบหน้าจูบบนอกเปลือยเปล่าและกัดลูกเชอรี่สีแดงของคนช่างยั่ว
“…พี่อรุณคนหื่น” สำหรับอรุณแล้วแบบนี้มันเอาเปรียบกันชัดๆ
…เรียกพี่ในเวลาแบบนี้…
“ถ้าอย่างนั้นใจดีให้พี่อรุณกอดอีกสักรอบแล้วกัน”
ร่างสูงยกยิ้มมุมปาก ช้อนแผ่นหลังชื้นเหงื่อไว้ในอ้อมแขน
ยอมให้ตัวดื้อเสยผมเขาอย่างยินดี
ก่อนจะกระซิบบอกคำสำคัญให้มะลิโผกอดเขาแน่นไม่ยอมปล่อยอีกครั้ง คำพูด…ที่เขาสมควรพูดตั้งนานแล้ว
“รักนะครับ”
“!!!!!!”
“รักตัวดื้อของพี่ที่สุดเลย”
หัวใจคนฟังพองลมลอยลิ่ว
มะลิโอบรอบคอคนพี่ เอ่ยชัดถึงความรู้สึกเดียวกัน ก่อนจะได้รับจูบซึ่งกดลงบนบ่าเปลือยเปล่าเป็นการรับรู้…คำพูดที่เขาเองรอมานานเหลือเกิน
ในที่สุดก็ได้ฟังเสียที
“ตัวแสบก็รักอรุณ
รัก…มากๆ”
“แต่ตอนนี้ให้พี่กอดมะลิก่อนนะ”
อรุณร้องขอกันโต้งๆ ไม่ประวิงเวลา
มะลิหัวเราะน้อยๆ
เขาพยักหน้าแล้วบอกอรุณว่า ‘ไม่ได้ห้ามซะหน่อย’
แค่นั้นเกมรักครั้งที่สองก็ถูกปลุกขึ้นมาไม่ให้ตั้งตัว เรากอดกัน แนบสนิทกลายเป็นหนึ่ง
ปล่อยให้เสียงครางและการกระทำแทนทุกอย่างของค่ำคืน ดังคำที่บอกไว้ว่า 'รัก' และคนหื่นก็กอดรัดเขาเสียเต็มอิ่มพาลให้มะลิสลบคออ่อนคาอกไม่ทันได้ขอให้หยุดจริงๆ
- - - - - -
กลับตอน
– Click
ฝากบอกกล่าวด้วยน้า
#ซัมเมอร์24 <3
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น