STAY THE SAME 13 ( CUT )

            


STAY THE SAME 13 ( CUT )


            “อ้ะเฮียอุ่น!


            ลู่หานตกใจตวาดมือโอบรอบลำคอเฮียไว้แน่น ตัวเขาลอยเพราะถูกอุ้มช้อนขาทั้งสองข้างไว้โดยยังหันหน้าเข้าหาเฮียอุ่นที่ยิ้มพราย


            ช่วงขายาวก้าวฉับก่อนจะหยุดลงที่ประตูห้องนอน เซฮุนใช้ขาดันประตูให้อ้าออกก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงแล้ววางน้องที่ทำหน้างงตั้งแต่โดนอุ้มลงเบาๆ  น้ำเสียงน่าฟังที่จะเอ่ยถามถูกลิดรอนโดยจูบของเขาอีกหน ปลายลิ้นหยอกเย้ากันไม่รู้จักเหนื่อย เขากวาดต้อนความหวานทั่วโพลงปากจนน้ำใสๆ เอ่อล้น เซฮุนถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง ใช้เรียวนิ้วป้ายมันออกให้อย่างไม่นึกรังเกียจ


            ร่างสูงทาบทับถือวิสาสะคร่อมน้องให้อยู่ใต้ร่าง ลู่หานมองตามด้วยความหวาดหวั่น ฝ่ามือหนาที่กุมใบหน้าเขาไว้ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แต่มีเสน่ห์ของเฮียอุ่นกำลังทำให้ลู่หานไม่กล้าปฏิเสธในสิ่งที่รู้แก่ใจว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้


            “ให้เฮียรักเล็กนะครับ”


          เซฮุนกระซิบบอก เขาอยากรักลู่หานให้สมกับที่คอนทะนุถนอมมานาน และเรารู้กันว่าคำว่ารักครั้งนี้มันหมายความว่าอะไร น้องนิ่งไปเพียงชั่วครู่และวินาทีต่อมากลับกลายเป็นเซฮุนที่ถูกสองแขนเล็กโอบรอบคอแล้วรั้งเข้าหา คำอนุญาตกวนโอ้ยเรียกเสียงหัวเราะจากเซฮุนทันทีที่ฟังจบ


            “เฮียอุ่นเตรียมตัวโดนเฮียคริสกระทืบได้เลย”


            “อยากให้มันกระทืบจะแย่แล้ว”


            เพราะเขาเองก็รอที่จะ รักไม่ไหวแล้วเหมือนกัน


            “อ๊ะอื้อ เฮียอุ่นอย่ากัดปากเล็ก”


ยิ่งว่าเซฮุนยิ่งขบเม้ม จูบเท่าไร่ก็รู้สึกว่าไม่พอ เขาปลดกระดุมเสื้ออย่างไม่เร่งรีบ เสียงหายใจหอบกระชั้นชิดอยู่ไม่ห่าง จวบจนเมื่อเขาปลดท่อนบนของน้องจนเปลือยเปล่าคนขี้อายก็ยกสองมือขึ้นมาปิดตาเขาเสียดื้อๆ



“มะไม่มองได้ไหม เฮียอุ่นห้ามมองนะ”


“ไม่ให้มองแล้วเฮียจะทำได้ยังไงเล่าเด็กดื้อ” เขาว่าและดึงมือน้องที่ปิดตาตัวเองไว้ออก เซฮุนประทับจูบเบาๆ ที่หลังมือน้องแล้วพูดต่อ “เฮียถอดเป็นเพื่อนก็ได้”


เฮียอุ่นทำจริงอย่างที่ว่า แผงอกแน่นแข็งแรงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อปรากฏเต็มตา ลู่หานเบนหน้าหนีฝังกับหมอน ไม่ได้หมายความว่าแบบนี้ซะหน่อย! ทั้งหน้าเห่อร้อนเพราะคนหน้าไม่อาย และยิ่งเขินยิ่งกว่าเก่าเมื่อถูกบังคับให้จับบนอกข้างซ้ายที่เต้นรัวของเฮีย


“หัวใจเฮียเต้นเร็วขนาดนี้เล็กจะใจร้ายลงคอหรอ?”


เฮียอุ่นอย่ามาพูดอ้อนนะ


..อ๊ะ จั๊กจี้อื้อ” ซอกคอหอมกรุ่นถูกเซฮุนถูกขบกัดจนเป็นรอยแดงทั่วลำคอขาว อารมณ์วูบหวามโหมพัดกระหน่ำจากการเล้าโลมด้วยมือของเซฮุน ลู่หานเกร็งตัวเมื่อยอดอกสองข้างถูกลากผ่านแผ่วเบา แค่ถูกเฮียอุ่นจับนิดหน่อยร่างกายเขามันก็ตอบรับอย่างน่าอาย


มือหนาฉุดรั้งชั้นในกับกางเกงผ้าขายาวของน้องออกให้พ้นตัว ทั้งร่างของน้องขาวไปทุกส่วน ทว่าคนขี้อายก็คือขี้อายวันยังค่ำ


มันน่า อะ..อาย เฮียอุ่น..


            “เฮียมองคนเดียว” และเขาก็หวงมากเสียด้วย หมดเวลาในการล้อเล่นแล้ว เซฮุนก้มหน้าจูบคนแก้มแดงแล้วปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปโดยสัญชาติญาณในตัว ใครต่อใครที่ผ่านเข้ามาเทียบกับลู่หานไม่ได้สักคน เขาก้มหน้าแล้วหยอกล้อกับยอดอกสีชมพู มันน่าแกล้งและเขาก็รังแกมันเสียจนเจ้าของบิดตัวกำผ้าปูที่นอนด้วยความเสียวซ่าน


            .....อื้อ”


            เสียงครางหวานๆ ยังคลออยู่ไม่ห่าง ความต้องการถูกเผยออกให้เซฮุนเห็นและเขายิ้มอย่างพึงพอใจ ร่างบางหนีบขาเข้าหาตัวเพื่อปกปิดความต้องการน่าอายในสายตาเจ้าตัวให้พ้นจากดวงตาคมกริบที่มองมา ลู่หานอายแต่เขาปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีกับสัมผัสพวกนั้นของเฮียอุ่นแค่ไหน


            แค่ได้ยินเสียงครางของน้องเซฮุนก็แทบหลงลืมทุกสิ่ง เหงื่อเม็ดเล็กผุดซึมตามไรผมของน้อง ใบหน้าหวานบิดพลิ้วยามเขาแตะต้องความอ่อนไหวของเจ้าตัว น้องกัดปากระบายความร้อนผ่าว สีหน้าพวกนั้นมันกระตุ้นอารมณ์เขาให้ยากจะดับ ใบหน้าหวานที่หอบหายใจมันกำลังฆ่าเซฮุนให้ตายทั้งเป็น เขารู้สึกว่ากลางลำตัวของตัวเองมันกำลังออกอาการเป็นการประท้วงไม่แพ้ความอ่อนไหวของน้องที่เขากำลังปลดปล่อยให้จนกลายเป็นหยาดน้ำสีขุ่น


            “อ๊ะ อะ


            ฟอด


            “เด็กดีสัญญาว่าเฮียจะไม่ทำให้เจ็บ”  

    
            เสียงทุ้มกระซิบริมกกหูขอให้เชื่อใจ ลู่หานพยักหน้าน้อยๆ เพราะเหนื่อยจากการปลดปล่อย คิดแล้วเขาอยากเอาหน้ามุดหมอนให้ตายไปเลย ไม่เคยคิดสักนิดว่าระหว่างเขากับเฮียอุ่นเรื่องของเราจะเดินมาถึงจุดนี้ได้ ทว่าความคิดทุกอย่างต้องหยุดชะงัก เมื่อเขารับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่ค่อยๆ แทรกผ่านด้านหลัง สัมผัสแปลกใหม่ทำให้ลู่หานสะดุ้งจนตัวโยนคว้าไหล่เฮียอุ่นไว้แน่น


            “อึกเฮียเล็กจุก”


            “ชู่วอย่าแกล้งเฮียแบบนี้สิเล็ก”


            อย่าแกล้งด้วยการตอดรัดเรียวนิ้วเขาแบบนั้น เพราะมันจะทำเซฮุนทนไม่ไหว ร่างกายแข็งแรงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของเขาแนบชิดกับเนื้อนุ่มนิ่มของน้องแทบทุกส่วน เซฮุนขยับนิ้วเข้าออกอย่างใจเย็นทั้งที่ในใจเขาร้อนเป็นไฟ ปลายเล็บถูกจิกลงบนแผ่นหลังเมื่อเขาหมุนนิ้วถูกจุด


            “น้องเล็กปลดกระดุมให้เฮียหน่อยนะครับ”


            “มไม่ปลด! อ๊ะเฮียอุ่นอย่าแกล้ง”


            หางตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำตา เมื่อไม่ได้มีแค่สองนิ้วรุกล้ำ คนดื้อออกปากไม่ยอมทำตามคำขอได้ไม่นานเพราะถูกรบเร้าจากเฮียอุ่นที่เอาแต่ยิ้มเจ้าเล่ห์คอยแกล้งด้วยการย้ำจุดด้านหลัง ลู่หานมือสั่นเพียงแค่แตะนิ้วลงบนกระดุมกางเกงจนเซฮุนต้องจับมือน้องไว้ให้นิ่งแล้วพาปลด ลู่หานหลับตาปี๋ไม่กล้ามอง อะไรๆของเฮียอุ่นที่กำลังขยายเต็มตัว


            “อ๊ะ อื้อ..เล็กเล็กไม่ทำแล้วได้ไหมเฮียอุ่น”


            ถ้ามันเข้ามาลู่หานต้องตายตรงนี้แน่ๆ แค่ปรายตามองก็รู้แล้ว วะ..ว่า..ไอ้นั่นของเฮียมันน่ากลัวแค่ไหน ทว่าเฮียอุ่นกลับหัวเราะออกมาในลำคอ ไม่สงสารเขาสักนิด


          “เฮียไม่ยอมให้ถอนตัวแล้ว ไม่มีประโยคเท่ๆ อย่างถ้าเล็กขอร้องแล้วเฮียจะหยุดหรอก”


            “ล..เล็กจะฟ้องเฮียคริส อ๊ะ เฮียอุ่น!


            เซฮุนเชยคางลู่หานให้แหงนหน้ารับจูบร้อนแรงจากเขาเป็นการยืนยัน เขาป้อนจูบให้น้องเรื่อยๆ เพื่อเบี่ยงความสนใจแล้วถอนเรียวนิ้วออกมาจากช่องทางด้านหลัง กระชับเรียวขาของน้องให้เข้าใกล้แล้วแทรกตัวเบียดเสียดในจังหวะที่น้องเคลิ้มไปกับจูบ อาศัยตัวแทรกซึมเข้าไปหาสิ่งที่ความต้องการเขาร้องหา นัยน์ตาสวยเบิกกว้าง น้องสะดุ้งเฮือกยิ่งกว่าครั้งแรกแล้วจิกลงบนแผ่นหลังเซฮุนจนรู้สึกแสบ


            “อ..อ๊ะเจ็บเล็ก อึกเจ็บ”


            ร่างบางเจ็บจนน้ำตาร่วงแหมะ ไหนบอกจะไม่ทำให้เล็กเจ็บไงเล่าความร้อนผ่าวที่ขยายอยู่ในตัวลู่หานบอกให้รู้ว่าเฮียอุ่นเข้ามาแล้ว มือเล็กดันหน้าท้องแข็งแรงของอีกฝ่ายไว้เพื่อเบาแรงเมื่อเฮียอุ่นเริ่มขยับตัวเข้าออกเนิบนาบเพื่อรอให้ลู่หานปรับตัว


            “..อาน้องเล็ก” เซฮุนครางต่ำอย่างพึงพอใจ มันดี ดียิ่งกว่าที่เคยจินตนาการไว้ให้หัวเป็นร้อยเท่า ความอบอุ่นข้างในเรียกหาและเขาไม่รีรอที่จะเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าน้องไหว คนที่บอกว่าเจ็บหลุดครางเสียงดังเมื่อเขากระแทกถูกจุด ความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน


เรียวขาขาวอ้าออกกว้างเพื่อให้เขาแทรกตัวได้ลึกกว่าเก่า แรงอารมณ์ทำให้คนตัวเล็กสิ้นคราบคนขี้อาย เหลือไว้เพียงแต่น้องเล็กที่ล่องลอยตามความรู้สึก พร่ำบอกร้องขอเซฮุนเสียงหวาน และเขาเองก็ชอบคำขอร้องทำนองนี้ซะด้วย


            “อ๊ะอะเฮีย เอาอีก”


            “ดีไหมดีไหมเล็ก”


            น้องพยักหน้าน้อยๆ ร่างกายบอบบางสั่นคลอตามแรงกระแทกเข้าออกเร็วแรงที่เซฮุนไม่ได้ออมมืออีกต่อไป เขาโหมกระหน่ำอย่างที่ใจต้องการ ร่างกายของเราสอดประสานไปด้วยกันไม่รู้จักเหนื่อย เขาเอ็นดูแกนกายน่ารักของน้องที่ขืนตัวอีกครั้งด้วยการรูดรั้ง ขยับมือให้จนน้องร้องครางไม่ขาดเสียง


            ร่างสูงก้มหน้าขบกัดยอดอกสีหวานซึ่งเริ่มช้ำของน้องแล้วฝากรอยรักไว้ทั่วแผงอก สะโพกเล็กขยับเย้ากลืนกินและมอบความสุขให้กับ กอด แรงของเราจนสุขล้น


            “อ๊ะ อาอื้อ..ไม่ไหว”


            เฮียอุ่นเก่งเกินไปจนลู่หานหวง เขากัดปาดตัวเองเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ลมหายใจถี่ยิบจนรู้สึกตัวว่าตัวเองเริ่มทนไม่ไหว คราบคาวสีขาวขุ่นเปื้อนเลอะตรงหน้าท้องเฮียอุ่น แรงตอดด้านหลังยังไม่คลายลง พอๆ กับความแข็งขืนที่ยังไม่มีท่าทีว่าหยุด ลู่หานทิ้งตัวซบหน้าลงกับแผงอกของเฮียอย่างหมดแรง ทำใจกล้าเงยหน้าฝากรอยไว้บนซอกคอเฮียอุ่นแสดงความเป็นเจ้าของ


            “เฮียอุ่นของเล็กนะ อ๊ะ..อา ห..ห้ามทำกับคนอื่นนะ”


            “อาขี้หึงจริงๆ ด้วย”


            “ขี้ตู่! อึก..อ๊ะ เล็กไม่ได้หึง! เฮียอุ่น! อ๊ะ...อา


            ลู่หานครางไม่ได้ศัพท์เมื่อเฮียอุ่นเคลื่อนตัวเนิบนาบลงดื้อๆ ทว่าหนักหน่วงทุกช่วงจังหวะ ก่อนจะแทรกกายเข้าลึกกระแทกเน้นๆ ปลดปล่อยความอุ่นร้อนเข้ามาภายในจนมันไหลล้นออกตามเรียวขา เรียกสติให้คนขี้เขินอายม้วน


            “ได้เฮียแล้วห้ามทิ้งนะ” เซฮุนพรมจูบบนกลุ่มผมชื้นเหงื่อแล้วพูดติดตลก และได้รับค้อนวงโตจากคนตาใสเป็นการตอบรับ


            “เอียอุ่นไม่ต้องมาพูดเลย อื้อออออย่าฟัดแก้มเล็ก”


            “ไม่อยากฟัดแค่แก้มแต่อยากฟัดทั้งตัวเลย”


            “ฮ เฮียอุ่น!


            อื้ออคนหน้าไม่อาย คนหน้าไม่อาย เฮียอุ่นคนหน้าไม่อายจริงๆ


อะอะไรอะความร้อนที่ขืนตัวอยู่ภายในตัวเขาอีกหนมะ..มันอะไรเล่า


“คืนนี้ตายคาอกเฮียแน่ๆ น้องเล็ก”


เพราะเซฮุนจะโอบกอดและรักลู่หานด้วยความรักทั้งหมดที่มีเลยล่ะ






- - - - - - -

กลับตอน - http://bit.ly/2adlJTl

          

ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม